„Podsumowanie sezonu”

Z początku wyglądało nieźle. Na polu Janusz Zagórski ustawił przyczepę, w której znajdował się sprzęt rejestrujący, podciągnięto prąd. Na słupie elektroenergetycznym oraz na dachu „bazy” zamontowano kamery, lepszej jakości niż dotychczas. Rozpoczęło się monitorowanie pól wraz z transmisją obrazu z kamer on-line w Internecie. I możnaby powiedzieć, że na tym się skończyło. Zabrakło osób, które działały do tej pory najwięcej i najwięcej mogłyby zdziałać. Jeśli się w ogóle pojawiały, to najwyżej na jeden dwa dni. Nawet niestrudzony badacz, dr Jan Szymański przyjechał tylko na chwilę i to bez swojej aparatury, gdyż jak twierdzi, zaczęły mu przeszkadzać media i tłum. Ma rację, ponieważ faktycznie od minionego roku do Wylatowa przyjeżdżały głównie media, a z nimi osoby za nimi ganiające, by choć na chwilę stanąć przed kamerą. Poza tym przyjeżdżała cała armia ludzi, którzy tak naprawdę czasami niezbyt wiedzieli po co tu są. Nie inaczej było w roku bieżącym.
Innymi powodami, dla których zabrakło naprawdę potrzebnych osób, mogło być zniechęcenie brakiem rezultatów w latach minionych, brakiem agroglifu w 2006 roku, brakiem wolnego czasu itp.

Tego lata dochodziło nawet do sytuacji, że trudno było o osobę, która mogłaby pozostać w przyczepie na polu, w celu pilnowania sprzętu. Osób działających byłą garstka. Pozostałe można bez przeszkód określić mianem „oszołomy”. Niestety.

Podobnie jak w roku ubiegłym w Wylatowie nie pojawił się żaden agroglif. Także i w skali kraju agroglifów nie było. Znalazłaby się garstka wykonanych przez „nieudolnych deptaczy”, o których nie warto i nie należy wspominać. Był tylko jeden dobrze wykonany przez deskarzy agroglif w Łabiszynie, o którym wspominaliśmy. Dlaczego tak się stało? Pomysłów jest znacznie więcej niż pomysłów co (kto) wygniata zboże.