21 i 22 stycznia są szczególnymi dniami – to święto Babć i Dziadków. W tym czasie wnukowie wyrażają im swoją wdzięczność za to, co dla nich zrobili, robią, a przede wszystkim, kim są.
Powodów do podziękowania naszym Dziadkom jest bardzo wiele. Wystarczy wspomnieć o ich trosce i opiece nad nami, opowiadaniu o dziejach rodziny, przekazywaniu tradycji i wpajaniu zasad moralnych. Ci wyjątkowi ludzie są przykładem obowiązkowości, pracowitości, a w wielu przypadkach patriotyzmu. Mają dla nas zawsze dobre słowo i przygotowują ulubione potrawy. Kochają, wspierają, pocieszają i zawsze są przy nas, a na każdy problem mają łatwe rozwiązanie. W te szczególne dni możemy wyrazić im wdzięczność za trud, oddanie oraz za wszystko, co otrzymujemy od nich na co dzień.
Na świecie
Święto Babć i Dziadków celebrowane jest w wielu krajach. Różnicą jest tylko dzień. W Polsce mają one ponad trzydziestoletnią tradycję. W Bułgarii odbywa się 20 stycznia, a dzień nosi nazwę „Babin Den”. W Wielkiej Brytanii jest to 11 luty i nazywa się go „Grandmother Achievement Day”. We Włoszech Babcie i Dziadkowie świętują 2 października. Święto oficjalnie celebrowane jest tam dopiero od kilku lat, a patronat honorowy sprawuje zawsze prezydent kraju. Jego data też została wybrana nieprzypadkowo. Wiąże się to z faktem, że tego dnia Kościół Katolicki obchodzi święto aniołów stróżów, a nie da się zaprzeczyć, że dziadkowie są nimi dla wnuków. We Francji obchodzony jest tylko Dzień Babci. Święto nosi nazwę „Fete des Grand-meres” i przypada na pierwszą niedzielę marca. W Meksyku Babcie i Dziadkowie świętują w czerwcu i jest to „Día de Abuelos”. Amerykanie natomiast obchodzą Dzień Dziadków. Odbywa się w pierwszą niedzielę po Święcie Pracy, przypadającą na pierwszy poniedziałek września.
Święto narodowe
Dzień Dziadków jest w USA świętem narodowym. Obchodzi się go dzięki pochodzącej z Zachodniej Wirginii gospodyni domowej – Marian Lucille Herndon McQuade. Kobieta dążyła do przekonania ludzi, że dzień poświęcony osobom starszym jest bardzo potrzebny. Wcześniej niż inni zwróciła uwagę na ich samotność i los przebywających w domach opieki. Uważała, że ich wiedza i dziedzictwo powinny być przekazane osobom młodym. Razem z osobami, które udało się jej przekonać, doprowadziła do tego, że w 1973 r. Dzień Dziadków zaczęto obchodzić oficjalnie w jej rodzinnym stanie. 5 lat później prezydent Jimmy Carter ogłosił go świętem ogólnonarodowym.
Jan Paweł II a Dzień Dziadków
Należy wiedzieć, że również Papież Jan Paweł II zawsze podkreślał, jak ważną rolę w życiu odgrywają osoby starsze. W latach 90-tych XX w. zaproponował, aby 26 lipca uczynić Dniem Dziadków. Wybierając datę kierował się tym, że wtedy Kościół Katolicki obchodzi dzień świętych Anny i Joachima – rodziców Marii i dziadków Jezusa.
Co interesujące, właśnie tego dnia Święto Dziadków obchodzi się w Brazylii.
Wyjątkowy kraj z wyjątkowym miejscem
Japończycy są narodem, który starsze osoby darzy wielkim szacunkiem. Święto Babć i Dziadków celebrują wszystkie starsze osoby. W 1966 r., aby podkreślić wartość długiego życia, ustanowiono 15 września „Dniem Szacunku dla Wieku”. W języku narodowym nazywa się go „Keiro no Hi”.
Wspominając Święto Dziadków należy wiedzieć, że są na Ziemi miejsca, o których można powiedzieć, że dzień ten trwa tam cały rok. Starsi ludzie są obdarzani powszechnym i głębokim szacunkiem a dla młodych są autorytetami odnośnie życia i moralności. Starość, wbrew temu, co pokazuje moda mówiąca, że królować powinno piękno i młodość, jest powodem do dumy i ludzie nie ukrywają wieku.
Jednym z takich regionów jest położony na Pacyfiku japoński archipelag Okinawa. Cieszy się on opinią miejsca, gdzie ludzie żyją bardzo długo, zdrowo a przekroczenie 100 lat nie jest niczym nadzwyczajnym. Dostojny wiek traktuje się jako wyjątkowy dar losu. Ludzie tacy uważani są za bardzo cennych dla społeczności. Jednym z tego wyrazów jest lokalne święto „Kajimaya”. Organizuje się je dla uczczenia 97. urodzin. Okinawczycy wierzą, że ten, kto go dożył, jest obdarzony niezwykłą mocą, a przebywanie w jego towarzystwie pozwala z niej czerpać. Symbolem święta jest dziecięca zabawka – wiatraczek na patyku. Oznacza on miejscowy pogląd, że osoba dotarłszy do tak sędziwego wieku wkracza ponownego w okres dzieciństwa i powinna się już tylko cieszyć życiem i korzystać z opieki innych.
Częstym zjawiskiem jest sytuacja, gdy osoby w podeszłym wieku opiekują się stulatkami, czerpiąc z tego satysfakcję i chęć do dalszego życia.
Właśnie dlatego na Okinawie nie ma Dnia Babci i Dziadka, bo ich święto trwa przez cały rok. Również w wielu innych kulturach dziadkowie uznawani są za wyjątkowe osoby, zajmujące wysokie miejsce w hierarchii zarówno rodzinnej, jak też społecznej. Szanuje się ich za ciepło, oddanie, ogromne doświadczenie życiowe i wzór do naśladowania.
Źródło: Interia.pl